Het zevende weekend: Angsten overwonnen?!

En nu zit ik alweer in stageweek 7. Oftewel: ik begin een beetje te stressen. Ik ben hier nu al 6 weken en heb nog geen Hollandse yoghurt gezien! Dit heb ik Mees ook maar netjes verteld en we gaan dus deze week naar onze producent. Hem moeten we instrueren met onze eisen. Ik heb afgelopen week het contract van Monteverde bekeken dat hun hebben met deze producent en hier zullen we het ook over moeten hebben. Erg interessant natuurlijk. Yoghurt wordt in Nederland door iedereen gegeten, maar hier eet men alles met suiker. Dus hebben ze hier ook zoete yoghurt met toevoegingen. Dit moet ook wel aangezien de yoghurtmarkt hier erg klein is. Dit betekent dus dat we onze doelstelling van: een yoghurt zonder toevoegingen zullen moeten bijstellen naar een zo natuurlijk mogelijke yoghurt.

Enfin, we zitten in de tropen dus stress komt niet voor in de woordenboeken. Ik heb ondertussen al mijn formele dingen, voorwoord, inleiding etc. al af. Dus hoef ik me de komende 6 weken alleen maar te richten op wat écht belangrijk is.
Tot zover het zakelijke gedeelte.. (anders denken jullie dat ik alleen maar vakantie vier)

De feria van afgelopen zondag had een goede omzet opgeleverd. Maandag moest alles opgeruimd worden en heb ik de omzet/afzet berekend. Daarna heb ik de uitslag van mijn mini-marktonderzoekje berekend. Worst A was een, zoals Hollanders zouden omschrijven, echte rookworst. Worst B was een pittige rookworst. Ik persoonlijk was meer fan van B, maar ik vind stamppotten met worst altijd maar een beetje een flauwe bedoeling. De uitslag was dan ook, hoe verrassend: Nederlanders kozen overwegend voor A, Ticos voor B. Waarschijnlijk wordt nu eerst A op de markt gebracht en daarna B onder de naam: pikante rookworst. :D Ook was er nog wat kaasfondue over en die had ik meegenomen naar de fabriek. Mijn Nederlandse cursus gaat nog steeds vooruit dus.. Sommigen vonden het maar een raar idee, maar toen ik tegen de jongens zei dat er bier in zat waren ze overstag.

Dinsdagavond was het hier boekenclub, dat is zoiets als bij ons meisjesavond alleen dan voor mamma’s. Dit is elke keer bij een van de 12 vrouwen thuis en deze keer bij ons dus.
Het woord boekenclub klinkt waarschijnlijk misleidend, het is namelijk gewoon een theekransje en aan het einde van de avond neemt ieder een ander boek mee voor de komende maand. Een van de vrouwen kwam ’s middags al met haar zus en Tineke had me al een beetje ingelicht, dat ik niet mocht lachen. En daar kwam de zus aan.. ze liep als een pinguïn, praatte als een zat wijf en keek met haar linkeroog in d’r rechterbroekzak en andersom. Ik ben me maar even gaan “omkleden”. ;) Het kippenhok was erg gezellig en zoals bij Costa Ricaanse feestjes normaal is, neemt ieder iets lekkers mee. Maar vrouwen zouden vrouwen niet zijn, als ze allemaal niet hun best zouden doen op iets lekkers. Oftewel het ene lekkere hapje, na het andere hapje kwam voorbij!

Woensdag en donderdag heb ik eerst mee in de fabriek meegeholpen en daarna flink aan mijn verslag gewerkt. Ik begin het in de fabriek steeds leuker te vinden. Ik spreek steeds beter Spaans, dus kan ik ook meer met de andere mensen praten. Omdat ik dus meer begrijp, mag ik meer “verantwoordelijke” taken doen, zoals bestellingen klaarzetten en zo invullen dat men alleen nog maar de prijs hoeft te berekenen voor de facturering. Gelukkig, ik zag het toch niet zo zitten dat ik 12 weken kaasjes mocht inpakken!

Donderdagavond heb ik de eerste échte Costa Ricaanse yoghurt op. Geen light gedoe voor mij hier, want je gaat dood aan een aspartaamvergiftiging (volgens mij doen ze dezelfde hoeveelheid aspartaam in de yoghurt als normaal suiker..:shock: ) De naturel variant ging nog wel, dit smaakte naar normale yoghurt als je er net als ome Hans zorgvuldig suiker overheen strooit. De aardbei- en abrikoosvariant waren minder geslaagd en al gauw zaten er 4 vuilkijkende gezichtjes aan tafel. Dit zorgde wel meteen voor gespreksstof en werden het Monteverdecontract en de tijdnood besproken. Wat vieze yoghurt al niet kan doen! :lol:

Vrijdag heb ik gewerkt ’s ochtends gewerkt in de fabriek en toen ik terugkwam vroeg Tineke of ik meeging naar het dierenasiel om afgekeurde kaas af te leveren. Ik als echte hondenliefhebber kon natuurlijk geen nee zeggen..;) Die hondjes en poesjes waren zo klein en zo dun en zielig dat ik er wel een paar wou meenemen. Die grote honden (angst 1) natuurlijk niet! Ik had er eentje die de hele tijd achter me aan bleef lopen, dus keek Tineke of we hem niet eventueel konden adopteren. Maar toen ik hem optilde was de liefde over.. overal vlooien en die hadden allemaal wondjes gemaakt in z’n huidje, ook was ie aan een kant blind. Dus helaas oma, er komt geen hondje jou kant op!

Zaterdagochtend ben ik vroeg opgestaan om eindelijk naar INBioParque te gaan. Toen ik de finca afliep naar beneden kreeg ik mijn eerste lift achter op de crossbrommer (angst 2) meteen naar San Rafael, dat schoot dus meteen op. In San Rafael duurde het nog een half uur voordat de bus zou komen, dus besloot ik om met de taxi te gaan. Hoppatjee, in minder als een half uur stond ik dus voor de poorten van het park! Daar kwam ik meteen mijn eerste prijsdiscriminatie tegen. Aangezien ik geen Tico ben mocht ik dus het driedubbele neerleggen om het park binnen te komen, gelukkig kreeg ik nog studentenkorting. Het park was het geld dubbel en dwars waard! Hagedissen en leguanen op 30 cm afstand, kaaimannen, schildpadden, spinnen, insecten, kikkers noem maar op. Aan het einde was er nog hele presentatie over biodiversiteit, ecotoerisme en duurzaamheid. Aangezien ik zo vroeg was, was het erg rustig dus geen luidruchtige toeristen etc. Ook maakten veel parkwachters een praatje en gaven extra informatie bij de beestjes.

Daarna heb ik de bus naar Heredia gepakt. Hier het Monteverdecafé ingedoken voor een écht zaterdag gevoel: koffie met een krantje. Het meisje waar ik de vorige keer mee had gesproken was weer aan het werk, dus gezellig mee gekletst. Daarna ben ik naar de grote supermarkt gegaan, want daar was het festival van de geïmporteerde producten. Dus eventjes wat chocolaatjes ingeslagen voor mijn “mamma’s” hier. Daarna ben ik naar het centrum gegaan om wat te shoppen. Op de terugweg ging het ook allemaal soepel, ik had de bus helemaal naar boven dus geen gezoek naar een andere bus. Tijdens de busreis nog uitgebreid gekletst met een Tico (angst 3), terwijl ik in Nederland het al eng vind om iemand aan te spreken in m’n eigen taal.

Zondag ben ik eerst met Mees en Tineke naar een pianoconcert geweest in Teatro Nacional. Een vriendin van Tineke kon op het laatste moment niet en had 3 kaartjes over. Daarna stond mijn uitstapje op de planning waar ik toch al een paar weekjes naar uitkeek: ik ben naar Pauline geweest voor het plannen van mijn aankomende weekendjes. Eigenlijk zou ik daarna naar Multiplaza gaan, maar het was zo gezellig dat ik pas de tijd in de gaten had toen de zon begon te zakken… Oepsie! Ze is heel anders als haar zus bij ons op school en dit was natuurlijk erg grappig om de 10 verschillen te zoeken. Met de terugweg had ik van Heredia de taxi teruggepakt naar huis, want de bus reed niet meer.. Alleen de taxichauffeur keek zo maar benauwd toen ik zei.. dat hij aan het einde van de weg rechts moest.. de onverharde puinweg op..:lol:

Liefs Geertje