Het derde weekend: Montezuma.

Momenteel ben ik al 3 weken in Costa Rica en ik moet eerlijk zeggen de tijd gaat super snel! Ik vind het ook erg leuk al die reacties op mijn site en alle mailtjes enz. die ik allemaal krijg. Hierdoor lijkt het toch alsof je niet helemaal aan de andere kant van de wereld er alleen voorstaat..;)

Dinsdag ben ik met Tineke naar de supermarkt geweest om daar te kijken naar wat voor soorten yoghurt er al bestaan in Costa Rica. Hier hebben we de smaken, gewichten en prijzen van opgeschreven, zodat ik er een mooi schema van kan maken voor in mijn marktverkenning.

Donderdag heb ik met Tineke twee schalen met kaas gemaakt die naar het melkcongres gebracht moesten worden. Hier hebben we de mensen onze lekkere kaasjes laten proeven. Ook moest ik mensen te woord staan. Op de Horecava vond ik dat nog niet zo erg, maar nu moest ik deze mensen te woord staan in het Spaans of Engels. Dat is toch wel even anders.. Af en toe kwam er een Nederlander voorbij, dat was dan wel even grappig om even lekker Nederlands te kunnen praten. Hier had ik ook een man ontmoet die mij alle informatie kon geven over yoghurtculturen in Costa Rica. Ook mag ik samen met Mees een keer naar een yoghurtfabriek komen kijken waar per week 90.000 kilo yoghurt gemaakt wordt. Connecties, connecties! :D

Vrijdagochtend moesten we om half 6 uit bed, want we wilden om 7 uur de bus hebben naar Montezuma, kustplaatsje aan de Pacific. Montezuma wordt door de Ticos ook wel MonteFuma genoemd (fumar is roken of blowen). Allereerst kregen we onderweg een lekke band en kregen we een andere bus. Deze bus had veel minder pk’s dus dat ging nogal wat slomer. Ook hield de buschauffeur meer van zijn toeter dan van het gaspedaal, dus het nodige geduld werd vereist. Om 5 uur ’s avonds waren we eindelijk op de plek van bestemming; het vakantiehuisje van mensen hier op de finca. Er zouden nog 7 anderen komen dus besloten we om een grote pan spaghetti te maken. Uiteindelijk kwamen alleen de 2 dochters van de eigenaren en dus hebben we 3 dagen spaghetti gegeten..:D

Zaterdagochtend werd ik om 6 uur wakker door het gebrul van de brulapen. Na het ontbijt zijn we toen naar het park Cabo Blanco gegaan. Hier waren we nog maar 10 minuten binnen toen we de eerste brulapen al zagen zitten in de apen. Je zag wel zo veel apen, dat heimwee onmogelijk kon zijn! ;) De route door het park leidde naar het strand. Ondertussen kwamen we nog super veel felgekleurde landkrabbetjes tegen, die heel grappig over de paadjes liepen. Ook hadden we nog hagedissen, leguanen, heremietkreeftjes en vlinders gezien. Bij het strand hadden we lekker even wat gezwommen en daarna moesten we weer heel de weg terug. De tocht was op zich niet zo heel erg lang, maar de luchtvochtigheid is hier erg hoog. Hierdoor lijkt het al snel of je geen conditie hebt of astmapatiëntje bent. :D Ook zijn de paadjes in zo’n park niet geschikt voor mensen die slecht ter been zijn of geen klauterfanaten zijn! ’s Middags zijn we met die twee meisjes naar het strand gegaan en ’s avonds hebben we nog wat spelletjes gedaan. De ene heette Amelia en is 19 jaar en de andere heette Valeria en is 17 jaar oud. Ze zijn erg aardig en waarschijnlijk gaan we samen nog wat dingetjes doen in de komende weekenden.

Zondag hebben we de hele dag lekker op het strand gelegen en ben ik goed verbrand. De zon is hier namelijk super fel, omdat je zo dicht bij de evenaar zit. Het strand was erg heet, dus je moest snel naar de zee rennen om je voeten af te koelen. De golven waren erg wild, wat natuurlijk ook wel super gaaf was! Toch moet je goed opletten als je hier de zee ingaat, vanwege de stroming. De onderstroming is namelijk zo sterk en de zee is erg verraderlijk. Hierdoor verdrinken er jaarlijks toch rond de 200 mensen. Laat in de middag gingen Valeria en Amelia naar huis, want studeren aan het strand lukte toch niet zo goed als ze zich hadden ingedacht.

Maandag waren we vroeg opgestaan om het huisje weer een beetje aan kant te krijgen en daarna wilde we naar Sementary Island. Dit kon helaas niet doorgaan, omdat ze ons fout hadden ingelicht. Je kunt hier namelijk tijdens laagtij naar toe wandelen, maar laagtij was al weer voorbij. Hierna hebben we onze spulletjes gepakt en zijn we naar de watervallen gegaan. Dit was een steile klim, maar het uitzicht én het verkoelende water deden wonderen. Misschien krijg ik hier nog wel een gespierde kont en benen.. ;) Om half 4 ging de bus naar San José en zat het avontuurtje er al weer op. In Heredia ben ik voor het eerst in een Subway geweest en dat was me goed bevallen. Ondanks dat het fastfood is, was het allemaal vers en je kon zo veel groenten kiezen als je maar wou!

Vandaag is het dinsdag en ben ik bezig met een schema van de Costa Ricaanse yoghurtmarkt te maken. De hoofdstukindeling voor mijn verslag is klaar, dus we kunnen beginnen! 4 mei is er een Nederlandse feria en dan wil ik mijn yoghurt laten proeven aan “het volk”. Zij mogen hun commentaar geven en dan kan ik kijken wat ik hieraan kan gaan doen. Op zo’n feria komen veel mensen met allerlei verschillende afkomsten, een perfecte steekproefkader zullen we maar zeggen! :D

Tot de volgende keer!

PS. Hier zijn alvast wat foto's er zullen snel meer volgen!